دیدن موش یا ردپایی از آن در منزل وحشتناک است، نیست؟ وجود یک موش یا شائبه‌هایی از حضورش در خانه، این حدس را هم افزایش می‌دهد که شاید تعداد بیشتری موش در منزلتان در گشت‌وگذار هستند. هرچند که موش‌ها در انیمیشن‌های سینمایی و کارتون‌ها موجودات بامزه‌ای تصویر می‌شوند، دیدن آنها در دنیای واقعی، چیزی جز ملاقات با موجوداتی موذی و آزاردهنده نیست. موش‌ها به غذاها دستبرد می‌زنند و می‌توانند ناقل انواع مختلفی از بیماری ها باشند. خوشبختانه با گذاشتن طعمه و تله می‌توان خیلی زود از دست موش‌ها خلاص شد. با اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با موش‌ها و پاک‌سازی نواحی حضورشان هم به‌راحتی می‌توان با آنها خداحافظی کرد. از بین بردن موش در خانه را با چند گام اساسی و مهم یاد بگیرید. در این نوشته، از ردیابی موش در خانه تا به‌دام‌انداختن این کوچولوی موذی و روش‌های مختلف آن خواهید خواند.
برای از بین بردن موش در خانه باید ردپای آن را پیدا کنید؛ مثلا انباری یا نزدیک کابینت‌های آشپزخانه از مکان‌های مشکوک برای یافتن موش است. در این مکان‌ها، احتمال دیدن فضله موش وجود دارد. شاید ندانید فضله موش دقیقا چه شکل و شمایلی دارد. فضولات موش‌ها شبیه دانه‌های برنج با رنگی تیره است و طول آنها هم تقریبا به ۰٫۶ تا ۰٫۵ سانتی‌متر می‌رسد. فضله‌های تازه رنگی تیره دارند و خیس هستند اما فضله‌های کهنه خشک‌اند و رنگ خاکستری روشن دارند.
وجود فضله در منزل، شاید نشانه‌ای از وجود یک حفره یا شکاف برای ورود و خروج موش هم باشد.
موش‌ها از آن حیوانات شبگردی هستند که در تاریکی، فعال‌تر می‌شوند. به همین خاطر، ۳۰ دقیقه بعد از غروب و ۳۰ دقیقه قبل از طلوع خورشید، بیشترین میزان فعالیت خود را دارند. پس اگر به‌دنبال از بین بردن موش هستید، باید در این ساعات از شبانه‌روز، گوش‌هایتان را تیز کنید و به‌دنبال شنیدن صدایی مانند خراشیدن یک سطح، جیرجیرکردن یا راه‌رفتن موش در امتداد دیوارها یا نواحی مشکوک دیگر منزل باشید. اگر بیش از یک صدای جویدن، دویدن یا خراشیدن می‌شنوید، یعنی متأسفانه باید منتظر دیدن بیش از یک موش باشید.
منظور از نواحی مشکوک، مکان‌هایی از خانه مانند زیرزمین، آشپزخانه یا اتاق زیرِشیروانی است.
اگر موش‌ها در خانه‌تان مشغول زندگی‌کردن باشند، دیوارهای خشک را می‌جوند و در آنها برای خودشان خانه و زندگی تشکیل می‌دهند. پس باید در دیوارِ گوشه‌های اتاق‌ها یا زیر کابینت‌ها بگردید و ببینید که سوراخ‌هایی کوچک با لبه‌هایی صاف وجود دارد یا خیر. موش‌ها به‌راحتی می‌توانند از این سوراخ‌ها رد شوند. یک قانون سرانگشتی وجود دارد که می‌گوید: اگر یک مداد از حفره یا شکاف دیواری رد شود، یک موش هم به‌راحتی از آن عبور خواهد کرد.
یادتان باشد، خارج منزلتان را هم بررسی کنید؛ چون امکان دارد که موش‌ها از بیرون وارد منزلتان شوند و راه ورود را از دورواطراف خانه‌تان پیدا کرده باشند. پس به‌جز نگاه‌کردن به دیوارهای داخلی، ردپای موش را در بیرون از خانه هم جست‌وجو کنید.
نکته مهم دیگری هم در از بین بردن موش وجود دارد: اگر سوراخ‌هایی که در دیوارهای خانه می‌بینید، لبه‌هایی ناصاف دارند و بزرگ‌تر از یک سکه ۲۵تومانی هستند، احتمال دارد که با یک موش صحرایی رو‌به‌رو باشید.
موش‌ها معمولا از یک مسیر مشخص برای تردد در منزلتان استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد که این موذیان کوچک در تعقیب و گریز چندان باهوش نیستند؛ مثلا می‌توانید ردپایشان را در امتداد و لبه‌های دیوارهای داخلی ببینید. موش‌ها اغلب ردی چرب روی دیوارها به جا می‌گذارند. دیدن چنین چیزی می‌تواند نشانه‌ای از حضور موش باشد.
دیدن ادرار یا فضله موش در امتداد دیوارها هم تأییدی است بر حضور موش در خانه.
صدای حرکت‌کردن تند و ناگهانی یک موجود دیگر در خانه هم نشان می‌دهد که موش کوچک در حال جولان‌دادن در منزلتان است.
موش‌ها با تولیدمثل به فکر ساختن لانه‌ای برای بچه‌های‌شان می‌افتند. این موذیانِ خانواده‌دوست با بچه‌دارشدن برای راحتی فرزندان‌شان در مکانی مناسب (البته ازنظر خودشان) خانه می‌سازند؛ پس به‌دنبال لانه‌ای با ساختار گِرد از جنس مقوا، پارچه یا هر ماده اضافی و به‌دردنخور دیگر باشید: لانه‌ای که حکم خانه گرم و نرمی برای موش‌ها در اتاق زیرِشیروانی، زیرزمین یا زیر کابینت‌هایتان دارد. اگر چنین چیزی در منزل دیدید، بهتر است با شرکت‌های سم‌پاشی تماس بگیرید تا برای از بین بردن موش به کمکتان بیایند.
موش‌ها با جویدن پارچه و مقوا برای خودشان لانه درست می‌کنند؛ پس اگر در لباس‌های قدیمی‌تان در بخش انتهایی کمد لباس‌ها، شاهد سوراخ‌هایی کوچک در پارچه لباس‌ها بودید، احتمالا باید منتظر مهمان ناخوانده و ناخوشایند یعنی جناب موش باشید.
بوی کپک هم از نشانه‌های دیگر لانه‌کردن موش‌ها در خانه است.
گرفتن موش‌ها هم روش‌های مختلفی دارد: بعضی ترجیح می‌دهند موش‌ها را زنده بگیرند و بعد آنها را در طبیعت آزاد کنند؛ برخی هم روش‌های دیگری مانند سم‌پاشی را می‌پسندند. در هر حال، نمی‌توانید به موش‌ها اجازه بدهید که در خانه‌تان زندگی کنند. از میان روش‌های زیر باید یکی را برای از بین بردن موش انتخاب کنید.
هر جایی از خانه که ردی از موش را یافته‌اید یا در نواحی مشکوکِ حوالی دیوارها، تله کار بگذارید. از یک تکه پنیر یا کره بادام‌زمینی برای جلب موش به‌سمت عطر و بویش استفاده کنید. شکلات، جو دوسر، فندق و مواد غذایی دیگر، که با چسب حرارتی به تله چسبانده‌اید، هم گزینه‌های خوبی برای به‌دام‌انداختن موش هستند. هر دو روز یک بار باید غذای موجود در تلهموش را عوض کنید.
در روش زنده‌گیری، با وجود پنیر یا ماده غذایی جذاب دیگر، موش را به‌سمت قفسی می‌کشانید که در آن زندانی خواهد شد. در این روش، موش را نمی‌کُشید بلکه با هدایت نامحسوس آن به داخل قفس و بعد زندانی‌کردن موش در جعبه، به ماجرای همزیستی ناخوشایند با آن در خانه پایان می‌دهید. بعد از اینکه موش در قفس اسیر شد، باید آن را بیرون ببرید و در فاصلهٔ حدود سه‌کیلومتری منزل رها کنید تا دیگر امکان بازگشتش وجود نداشته باشد.
در هنگام تله‌گذاری، از دستکش استفاده کنید تا بوی دستانتان برای موش قابل‌شناسایی نباشد.
بعضی از قفس‌های زنده‌گیری، چند موش را در خود جای می‌دهند؛ برخی هم فقط برای گرفتن یک موش طراحی شده‌اند. بنا به نیازتان، قفسی با اندازه مناسب تهیه کنید.
اگر موش جذب پنیر و کره بادام‌زمینی نشد، از طعمه‌های دیگری مانند ژله یا مواد شیرین استفاده کنید.
در امتداد دیوارها یا نواحی مشکوک به حضور موش، تلهموش بگذارید. در تلهموش هم ماده‌ای خوراکی به‌عنوان طعمه بگذارید؛ مثلا مربا یا تکه‌ای پنیر می‌تواند کارساز باشد. سیم یوشکل (U) تله را با یک دستتان کنار بزنید و بعد از قراردادن طعمه در آن، تله را برای اسیرکردن موش تنظیم کنید. زمانی‌که موش برای خوردن طعمه می‌آید، تله بسته می‌شود و موش از بین می‌رود.
انواع مختلفی از تلهموش وجود دارد: تله‌موش‌های چوبی، فلزی و… . برای گرفتن موش می‌توانید از چندین تلهموش از انواع مختلف کمک بگیرید. با این کار، شانس گرفتن موش بیشتر می‌شود. اگر موش گول مواد غذایی موجود در تله را نخورد یا به هر دلیلی جذب آنها نشد، باید از پَر یا پنبه استفاده کنید. با ریختن این مواد در تلهموش، او را جذب خواهید کرد چون به‌دنبال این مواد برای ساخت لانهٔ خود می‌گردد.
به‌سرعت بعد از گرفتن موش، تله را دور بیندازید و نواحی اطرافش را ضدعفونی و تمیز کنید.
در هنگام تنظیم‌کردن تله هم دقت زیادی داشته باشید چون تله‌های یوشکل با فنر کار می‌کنند و به‌سرعت بسته می‌شوند.
تلهموش را در دسترس کودکان یا حیوانات خانگی‌تان قرار ندهید چون ممکن است به آنها آسیب برساند.
یادتان باشد که زیر هر تلهموش، روزنامه‌ای بگذارید تا نظافت و ضدعفونی نواحی اطراف تله راحت‌تر شود.
تلهموش را روزی دو بار نگاه کنید تا ببینید که موش را گرفته‌اید یا خیر. اگر چند روز از تله‌گذاری گذشته است و همچنان موشی دم به تله نداده است، باید به فکر قراردادن تله‌ها در ناحیه مشکوک دیگری باشید. اگر به یک ناحیه خاص مشکوک هستید، بهتر است در آنجا تلهموش قرار بدهید. چون همان طور که پیش‌تر هم گفته شد، موش‌ها معمولا در مسیری تکراری تردد می‌کنند. پس تمرکزکردن روی یک ناحیه خاص، امکان گرفتن و از بین بردن موش را افزایش می‌دهد.
موش‌ها هر شب به اندازهٔ ۶٫۱ تا ۹٫۱ متر از لانه‌شان دور می‌شوند. پس اگر لانهٔ موشی در منزل دیدید، به این فواصل در تله‌گذاری دقت کنید.
آخرین سلاح سکوت است؟ نه، دوست عزیز! قرار نیست انشا بنویسیم. با یک موجود موذی و کثیف به نام موش رو‌به‌رو هستیم. پس اگر هیچ‌یک از تلاش‌هایی که تاکنون کرده‌اید برای از بین بردن موش جواب نداده است، باید به‌سراغ سم‌پاشی بروید. با #آروین_سلامت تماس بگیرید و در مورد بهترین راه حل برای مشکل موش در منزل یا محیط کار خود صحبت کنید. مشاوره ما، بر اساس دانش و تجربه، به صورت رایگان می شود.
در نواحی خاصی (زیرزمین یا پشت کابینت‌ها) که احساس می‌کنید موش در آنها رفت‌و‌آمد دارد، از تله‌های آغشته به سم استفاده کنید. طعمه‌هایی را سمی کنید و به‌عنوان تله در مسیر تردد موش بگذارید. موش با خوردن طعمه به‌تدریج با هضم سم در بدنش از بین می‌رود.
تله‌هایی وجود دارد که می‌توانید با قراردادن طعمه سمی در آنها، موش را مسموم کنید. بعد از مرگ موش، جنازه‌اش در تله می‌ماند؛ یعنی موش در تله گرفتار مرگ تدریجی خواهد شد و لازم نیست جسدش را در نواحی دیگر پیدا کنید.
سم را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. لمس و خوردن آن کشنده و بسیار بسیار بسیار خطرناک است.
سم را در نزدیکی هیچ مادهٔ غذایی نگه ندارید؛ چون امکان دارد که ماده مجاور خود را آلوده کند.
از قدیم گفته‌اند پیشگیری از درمان بهتر است یا «علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد». پس سعی کنید با روش‌هایی که در ادامه معرفی می‌شوند از ورود موش به منزلتان جلوگیری کنید.
به نظافت منزلتان اهمیت بدهید؛ مثلا بعد از خوردن غذا، حتما ظرف‌ها را زود بشویید و هیچ غذایی را بدون گذاشتن در یخچال و جمع‌کردن از پیشخوان و میز غذا در آشپزخانه رها نکنید. روزانه با جاروی دستی و برقی، نواحی کثیف منزل را تمیز کنید و امکان شکل‌گیری فرصتی برای حضور موش‌ها را از بین ببرید. نظافت نقاط دور از دسترس را هم در تمیز کردن خانه در نظر داشته باشید.
نظافت منزل لزوما باعث ازبین‌رفتن امکان حضور موش در خانه نمی‌شود اما با ازبین‌رفتن دسترسی به خرده‌های غذا و مواد غذایی، احتمال راه‌یافتن موش به خانه‌تان کم می‌شود.
مرتب‌کردن منزل هم نقش مهمی در کاهش احتمال حضور موش دارد؛ چون موش‌ها از مکان‌های تاریک و بی‌استفاده استقبال می‌کنند.
مطمئن شوید که تمام مواد غذایی خشک، آجیل‌ها و حبوبات را در ظرف‌هایی دربسته نگهداری می‌کنید. اگر ظرف‌تان مجهز به دری نیست که کاملا بسته می‌شود و هوا به آن راه ندارد، از یک تکه پلاستیک برای بستن کامل در و پوشاندن سطح آن استفاده کنید. این کار باعث می‌شود موش‌ها نتوانند بوی مواد غذایی را استشمام و آنها را ردیابی کنند.
مواد غذایی در کیسه و ظروف درباز را به ظرف‌های دربسته منتقل کنید تا موش‌ها از روی بو نتوانند آنها را ردیابی کنند.
نان و میوه‌ها را بیشتر از ۱ تا ۲ روز روی پیشخوان و میز رها نکنید. آنها را در ظروف دربسته یا یخچال بگذارید.
به‌طور منظم، انباری، گنجه‌ها و کابینت‌هایتان را تمیز کنید. کف آشپزخانه را از هرگونه خرده نان و شیرینی، قطره‌های مربا و ذرات دیگر غذا دور نگه دارید. نقاط خانه را زیر نظر داشته باشید و حواس‌تان باشد که حیوانات موذی راهی به آنها پیدا نکنند.
هر ماده غذایی را که در آن فضله می‌بینید یا احساس می‌کنید که به آن دستبرد زده شده است به‌سرعت دور بیندازید؛ چون خوردن آن خطرناک خواهد بود.
حفره‌ها و سوراخ‌های درون و بیرون منزلتان را بررسی کنید. این حفره‌ها می‌توانند راهی برای نفوذ موش به داخل باشند. هرگونه شکاف و حفره‌ای به اندازه ۰٫۶۴ سانتی‌متر می‌تواند راهی برای ورود موش باشد. این حفره‌ها و شکاف‌ها را مسدود کنید. لوله‌ها و راه دودکش را هم کنترل کنید و نگذارید که موش از این قسمت‌ها وارد منزلتان شود. سوراخ‌ها را با سیم ظرف‌شویی مسدود کنید، چون موش نمی‌تواند این ماده را بجود. موادی مانند پلاستیک و چوب برای مسدودکردن مناسب نیستند؛ چون موش آنها را می‌جود.
حواس‌تان به فاصله زیر درب تا کف زمین هم باشد. اگر این فاصله زیاد است، موش می‌تواند از آن به داخل خانه وارد شود.
موش‌ها معمولا در جایی دور از خانه‌تان زندگی می‌کنند و فقط برای غذا خوردن، راهی منزلتان می‌شوند. موش‌های بالغ چند بار در طول روز غذا می‌خورند. اگر دسترسی‌شان به مواد غذایی زیاد باشد، این رقم به ۵۰ بار هم می‌رسد. البته این حیوانات موذی با ۳ تا ۴ گرم غذا در روز هم زنده می‌مانند؛ پس باید محیط منزل را از هرگونه خردهٔ غذا پاک نگه دارید.
کیسه‌های زباله را هم هر شب بیرون از خانه ببرید و فرصت نفوذ موش به آنها را ندهید.
دو قاشق چای‌خوری (۹٫۹ میلی‌لیتر) روغن نعنافلفلی را با یک فنجان (۲۴۰ میلی‌لیتر) آب در یک ظرف با قابلیت اسپری‌کردن بریزید. این محلول را در نواحی مشکوک به حضور موش، اسپری کنید. بوی تند نعنافلفلی باعث دور‌شدن موش‌ها می‌شود. هر چند روز، اسپری را دوباره به نواحی مشکوک بپاشید تا تندیِ بوی محلول احیا شود.
علاوه بر اسپری‌کردن، می‌توانید تکه‌های پنبه را هم به روغن نعنافلفلی آغشته کنید و به‌مدت یک هفته، آنها را در نواحی مشکوک به حضور موش بگذارید.
گربه دشمن قدیمی موش است. وجود گربه در منزل می‌تواند موجب دور نگه داشتن موش‌ها از منزل شود. حضور گربه در خانه باعث می‌شود موش بوی آن را احساس کند و پا به فرار بگذارد.
اگر موش‌ها به خانه‌تان راه پیدا کرده‌اند، به‌کمک گربهٔ خود یا با قرض‌گرفتن گربۀ دوستتان می‌توانید موش‌ها را فراری دهید.
یادتان باشد که موش‌ها در بخش‌هایی از خانه پنهان می‌شوند که از دسترس گربه دور است، مثلا اتاق زیرِشیروانی.
هرقدر منزلتان تمیزتر باشد و آشپزخانه‌ای منظم‌تر داشته باشید، امکان حضور و نفوذ موش‌ها هم کمتر می‌شود. اگر هم از روی بدشانسی یا به هر دلیل دیگری پای موش‌ها به خانه‌تان باز شد، از روش‌هایی استفاده کنید که در این مقاله گفته شد. حضور موش در خانه اصلا خوب نیست؛ چون علاوه بر وحشتی که بعضی از شما دوستان عزیز از آن دارید، به‌شدت آلوده است و می‌تواند باعث انتقال بیماری‌های مختلف شود. اگر راهکار دیگری درباره گرفتن موش‌ها یا پیشگیری از نفوذشان به منزل دارید، حتما با ما در میان بگذارید. تجربه شما در به‌دام‌انداختن موش، برای ما و خوانندگان دیگر کاربردی خواهد بود.
برگرفته از
